زیان پالایشگاه‌های اروپایی از اختلال ترانزیت انرژی در دریای سرخ

برای اجتناب از منطقه دریای سرخ، ابرنفتکش گراند بونانزا که حامل ۱.۸ میلیون بشکه نفت ابوظبی برای شرکت توتال انرژی است، اوایل ماه میلادی جاری به یک سفر ۴۰ روزه رفت تا برای رفتن به فرانسه، آفریقا را دور بزند.

طبق برآوردهای یک منبع کشتیرانی و داده های شرکتهای LSEG و کپلر، این سفر حداقل دو هفته بیشتر از مسیر معمولی از طریق کانال سوئز طول می‌کشد و هزینه آن حدود ۵.۷ میلیون دلار خواهد بود که افزایش حدود ۸۰ درصدی نشان می دهد. رزرو ابرنفتکش گراند بونانزا توسط شرکت فرانسوی توتال نشان می‌دهد که چگونه عملیات دریایی یمن علیه کشتیهای رژیم صهیونیستی در دریای سرخ که بیشتر بر حمل کانتینری تاثیر گذاشته بود، اکنون هزینه ها را افزایش داده و تجارت جهانی نفت را مختل کرده است.

حمله جمعه گذشته به یک نفتکش سوخت شرکت ترافیگورا، این ریسک را بارز کرد.

تولیدکنندگان و بازرگانان انرژی، قیمت‌های بالاتر سفرهای طولانی‌تر در اطراف دماغه امید نیک را سبک و سنگین کرده و از نفتکشهای بزرگ‌تر برای مدیریت هزینه‌ها و ریسک‌ها استفاده می‌کنند و همزمان، خریداران، خواهان تخفیف برای جبران هزینه‌های بیشتر حمل و نقل و ریسک جنگ هستند.

شرکتهای کشتیرانی، مسیرها و نقاط سوخت‌گیری مجدد را بازبینی می‌کنند و سرعت کشتیرانی را افزایش می‌دهند که باعث مصرف بیشتر سوخت و افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود.

استفانو گراسو، مدیر پورتفولیو در ۸VantEdge  در سنگاپور گفت: تا زمانی که اختلال دریای سرخ به سرعت کاهش پیدا نکند، شاهد افزایش قابل توجهی هزینه نفت خام عرضه شده خواهیم بود.

به گفته معامله‌گران، پالایشگاه‌های اروپایی از مدت زمان بیشتر حمل که باعث افزایش هزینه‌ها برای نفت خریداری شده توسط آنها می‌شود، ضرر کرده‌اند، اما حاشیه سود آنها با کاهش واردات محصولات رقیب از خاورمیانه و هند، حمایت شده است.

این معامله‌گران می‌گویند مدت سفر طولانی‌تر، نفتکش‌های قابل دسترس را کاهش داده و بر حمل و نقل نفتا از اروپا به آسیا و دیزل از شرق به اروپا تاثیر گذاشته است.

تحلیلگران گلدمن ساکس در یادداشتی در ۲۹ ژانویه نوشتند: افزایش اخیر نرخ حمل و نقل پاک، قیمت محصولات پالایش شده را در مناطق واردکننده بزرگ، از جمله دیزل در اروپا، نفتا و نفت کوره در آسیا و بنزین در آمریکا افزایش داده است.

موکش ساحدف، رئیس تجارت نفت در شرکت مشاوره ریستاد انرژی، گفت: درست همانطور که گاز طبیعی آمریکا ، جای عرضه روسیه به اروپا را پس از جنگ در اوکراین گرفت، پالایشگاه‌های آمریکایی از آنجایی که می‌توانند فرآورده‌های سوختی را به اروپا ارسال کرده و جایگزین عرضه از خاورمیانه شوند، سود می‌برند. حملات اخیر دریای سرخ هم تهدیدی برای واردات محصولات پالایش شده اتحادیه اروپا و هم فرصتی برای سیستم پالایش نفت آمریکا برای پر کردن مجدد این شکاف است.

جدایی شرق و غرب

به گفته معامله‌گران، برای پالایشگاه‌های اروپایی خریدار نفت بصره عراق، افزایش هزینه‌های واردات، باعث کاهش تقاضا در سه ماهه اول امسال شده است.

به گفته معامله‌گر یک پالایشگاه اروپایی، هزینه کرایه کشتی‌های سوئزمکس با ظرفیت یک میلیون بشکه برای ارسال نفت عراق به پالایشگاه‌های مدیترانه، ۲.۵۰ تا ۳.۵۰ دلار در هر بشکه افزایش یافته است، در حالی که بیمه، تقریبا سه برابر شده و بین ۱۰ تا ۱۵ سنت در هر بشکه افزایش یافته است.

حجم نفت عراق که به مقصد اروپا می‌رود، کاهش یافته است. همچنین به این دلیل که در بازار فعلی، معاملات نفت در کوتاه مدت بالاتر از قیمت معاملات برای تحویل در ماه‌های آینده شده است، محموله‌ها در طول ۲۰ روز اضافی که کشتی در آب است، ارزش خود را از دست می‌دهند.

در سوی دیگر، فروشندگان گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» قزاقستان به مقصد آسیا، برای صرفه‌جویی بیشتر، محموله‌ها را به جای کشتی‌های کوچک‌تر سوئزمکس، در نفتکش‌های بسیار بزرگ از نوع  VLCCاز مسیر دور آفریقا ارسال می‌کنند، اما هنوز هیچ قراردادی برای محموله‌های تحویل ماه مه، منعقد نشده است.

یکی از عوامل بازدارنده این است که نفتکش‌های  VLCC با ظرفیت حمل ۲ میلیون بشکه نفت، برای پهلوگیری در بندر نووروسیسک روسیه که محل صادرات گرید نفتی «سی پی سی بِلِند» است، بیش از اندازه بزرگ هستند و به این ترتیب محموله‌ها باید از نفتکش‌های کوچکتر به VLCC ها منتقل شوند که هزینه های اضافی را تحمیل می‌کند.

یکی از افراد درگیر در تجارت نفت گرید نفتی «سی پی سی بِلِند»  گفت: می توانم ببینم که بازار یک شکاف واضح میان شرق و غرب ایجاد می کند. بصره در شرق می ماند، گرید نفتی «سی پی سی بِلِند»  در غرب باقی می‌ماند.

پیامدهای گسترنده

در این بین، شرکت توتال، نفتکش VLCC به نام آمفیون را برای بارگیری نفت خام از فجیره به انگلیس در ششم و هفتم فوریه به طور موقت اجاره کرده است. این نفتکش با گزینه رفتن از دماغه امید نیک با حدود ۶.۴ میلیون دلار یا از طریق کانال سوئز با حدود ۳.۷ میلیون دلار کرایه شده است.

طبق آمار SSY Tankers ، محدودیت کشتی‌های موجود، به بازار آسیایی لطمه زده است. هفته گذشته، نرخ حمل برای نفتکشی که قادر است ۶۷۰ هزار بشکه دیزل را از کره جنوبی به انگلیس حمل کند،‌حداقل ۳۰ درصد یا بیش از ۶ میلیون دلار افزایش یافت.

این به نوبه خود، نرخ نفتکشها در مسیرهای کوتاه و متوسط در منطقه آسیا را به میزان ۲۰ درصد افزایش داده است.

سرنا هوانگ، تحلیلگر شرکت ورتکسا در این باره گفت: از زمان حملات آمریکا و انگلیس به یمن در ۱۲ ژانویه، شاهد تغییر مسیر حداقل ۷۰ نفتکش بوده ایم که به سمت برای دماغه امید نیک در جنوب آفریقا منحرف شده‌اند.

معامله‌گران اظهار کردند افزایش هزینه‌های حمل و نقل و بیمه، در عین حال، محموله‌های سوخت دیزل و جت از آسیا و خاورمیانه به اروپا را محدود کرده است.

داده‌های شرکت کپلر نشان داد محموله‌های دیزل از هند به اروپا در ژانویه تقریبا ۸۰ درصد کاهش یافته است.

به گفته معامله‌گران، جهش ۵۰ درصدی در هزینه حمل و نقل، احتمالا فرصت صادرات نفتا به آسیا را برای پالایشگاه‌های اروپایی از بین برده است.

حملات اخیر اوکراین به پالایشگاه‌ها و پایانه اصلی سوخت در روسیه که صادرات از آنجا را کاهش داد، به اختلالات تجارت جهانی افزوده است.

بر اساس گزارش رویترز، این موضوع باعث شده است تا درخواست‌های بیشتر خریداران برای تامین کالاهای خاورمیانه به آسیا افزایش یابد و باعث افزایش ۶۰ درصدی نرخ حمل و نقل برای تانکرهای LR به حدود ۵ تا ۶ میلیون دلار شده است که می‌توانند ۶۵۰ هزار بشکه نفتا را حمل کنند.

انتهای پیام