کودکانی که برنامه‌نویسی می‌کنند و ربات می‌سازند!/ عکس

به گزارش بازتاب اقتصاد، در حاشیه دهمین دوره از مسابقات رباتیک و هوش مصنوعی فیراکاپ آزاد ایران، مهدی زارعی، معاونت آموزشی آکادمی فیرا، به خبرنگار بازتاب اقتصاد، گفت:« در ابتدای کار با فاکتورهایی کودکان متقاضی بررسی می‌شوند؛ یکی از این فاکتورها سن کودکان است. به عنوان مثال در سن خاصی و با توجه به ویژگی‌های فیزیولوژیکی، ذهنی و تجارب کودکان، برخی مباحث علمی در اولویت قرار می‌گیرند تا ذهن کودکان به حدی فعال شود که بتوانند به مراحل بعدی ورود پیدا کنند.»

او در ادامه گفت:« مراحل باید یکی یکی طی شود و کودکان نباید از سن پایین با ساخت ربات و برنامه‌نویسی آن‌هم به صورت پیشرفته، آشنا شوند. برنامه نویسی علمی است که سن مشخصی برای یادگیری دارد. بنابر گفته دانشگاه MIT کودکان بالای ۸ سال می‌توانند برای یادگیری برنامه‌ای مانند “اسکرچ” اقدام کنند. این اقدام برای این صورت گرفته‌است که کودکان حدقال سواد خواندن و نوشتن را داشته باشند. در نتیجه کودکان باید دایره اطلاعاتی قوی داشته باشند تا به آن‌ها آموزش داده شود.»

زارعی در ادامه گفت:«در حوزه رباتیک، آکادمی فیرا سعی کرده است، شرط سنی رعایت کند؛ کودکان برای اینکه شروع به برنامه‌نویسی کنند باید رده سنی سوم یا چهارم ابتدایی باشند و تا حدی با زبان انگلیسی آشنایی پیدا کرده باشند تا بتوانند وارد محیط‌های برنامه‌نویسی شوند و تا قبل از آن می‌توان با کودکان در مباحث مکانیک و دست‌ورزی کار کرد تا پنجه‌های آن‌ها تقویت شود و بتوانند کار کنند و از طرفی دایره اطلاعاتی آن‌ها نیز تقویت می‌شود و مسائلی به کودکان در این سن آموزش داده می‌شود که قابل انجام است و نیاز به پیچیدگی برای توضیح دادن به آن‌ها نباشد. رده‌های سنی یکی یکی طی می‌شود و کودکان پس از آن شروع به برنامه‌نویسی با برنامه‌های مانند “اسکرچ” و … می‌کنند و همه مباحث به صورت رشته‌وار به کودکان آموزش داده می‌شود.»

او گفت:«تمام اطلاعات مناسب با سن کودکان دسته بندی شده‌است و در نهایت کودکان وارد مرحله برنامه نویسی پیشرفته‌تر می‌شوند؛ اکنون کودکان با ماژول شروع به کار کردن می‌کنند و برنامه می‌نویسند و یک سری پروژه‌های اولیه خیلی جالب را می‌بندند که کاربردی هستند و خروجی آن را لمس می‌کنند. برنامه نویسی به صورت ذاتی به همین شکل است و حتی برای افراد سن و سال‌دار و دانشجو نیز سخت است، چه برسد برای کودکان؛ برای اینکه برای آن‌ها خروجی کارشان ملموس‌تر شود، ما خروجی‌های گرافیکی در نظر گرفته‌ایم، خروجی‌هایی که بصری باشد و کودک بتواند آن‌ها را لمس کند.»

او در ادامه گفت:« کودکان در مراحل بعدی شروع به ساختن ربات‌ها می‌کنند و تمام ربات‌ها را در یک ترم می‌بندند و یاد می‌گیرند چون مباحث برایشان سخت نمی‌شود؛ برنامه نویسی آن را یاد گرفته‌اند، مکانیک و الکترونیک را یاد گرفته‌اند و ربات را می‌سازند، آن‌چه که خودشان دوست دارند را می‌سازند. ما در مراحل بعدی ابزار آن‌ها را بیشتر می‌کنیم تا در نهایت بتوانند ایده‌های شخصی خودشان را برای ایجاد یک محصول و یک شغل پیاده کنند. در نهایت خروجی کارهای آن‌ها در لیگ‌های نوآوری قابل مشاهده هستند کارهایی که خودشان اختراع کردند و گاها آنچه می‌سازند حتی از سنشان فراتر است.»

او در رابطه با پروروش استعداد کودکان و نتیجه کار آن‌ها در نوجوانی گفت:«یکی از آموزش دیدگان چهارده سال سن دارد و اکنون در لیگ‌ نوآوری شرکت کرده‌است و یکی از محصولاتی که ساخته است، کنتر برقی است که جریان و مصرف را اندازه‌گیری میکند و در ساعات مختلف در خروجی داده‌ها گراف می‌دهد و حتی به شخص پیشنهاد می‌دهد که شما می‌توانید با کم کردن مصرفتان در این ساعات مصرف کل را کمتر کنید و کمتر جریمه شوید و مبلغی که برای برق پرداخت می‌کنید هم معقول‌تر می‌شود و در نهایت هم به مصرف برق در کل کشور کمک می‌کند.»

بیشتر بخوانید:

• وزارت آموزش و پرورش به دنبال وارد کردن هوش‌مصنوعی به کتاب‌های درسی!

• ذینفعان و مخاطبان مسابقات رباتیک و هوش مصنوعی چه کسانی هستند؟

او در آخر گفت:«یکی از موانعی که ما داریم این است که کودکان مونتاژکار یا اپراتور بار می‌آیند؛ آموزش معمولا به گونه‌ای است که کودکان ربات را به شکل اسباب بازی می‌بینند و صرفا فقط کارکردن با آن را یاد می‌گیرد، این کودک در سنین بالاتر آموزش را نمی‌پذیرد زیرا فکر می‌کند در سن کم چیز بزرگی ساخته است در صورتی که او ربات را نساخته و فقط اپراتوری کرده است، اما چون در ذهن بچه این طور جا افتاده است در برابر آموزش صحیح مقاومت می‌کند، این ها معمولا کودکانی هستند که متاسفانه با استعداد زیادی که دارند از این چرخه آموزشی خارج می‌شوند و استعدادی که می‌توانست پیشرفت کند خیلی زود دل‌سرد می‌شود.»

۲۲۷۳۲۳