نمایشگاه؛ زیرساخت پنهان سرمایه‌گذاری در تولید

سرمایه‌گذاری در تولید، یکی از ارکان بنیادین توسعه اقتصادی است؛ اما تحقق آن، تنها با شعار ممکن نیست. تحقق سرمایه‌گذاری نیازمند بسترهایی است که اعتماد بسازند، فرصت‌ها را ملموس کنند، و ارتباط مؤثر میان بازیگران کلیدی اقتصاد را فراهم آورند. در این میان، نمایشگاه‌های تخصصی نقش زیرساختی، اما کمتر دیده‌شده‌ای در فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذار ایفا می‌کنند.

محسن سلیمانی مطلق – خبرنگار بازتاب اقتصاد

اگر نمایشگاه به‌درستی طراحی و اجرا شود، تنها یک رویداد تجاری نیست، بلکه به ابزاری راهبردی برای سیاست‌گذاری صنعتی و جذب سرمایه‌گذاری هدفمند تبدیل می‌شود. در این فضا، تولیدکننده، سرمایه‌گذار، تامین کننده مواد اولیه و ماشین آلات، خدمات دهنده،  دولت، دانشگاه، مصرف‌کننده و نهادهای مالی و دیگر عوامل وابسته در کنار هم قرار می‌گیرند و تعامل واقعی شکل می‌گیرد.

سرمایه‌گذار برای تصمیم‌گیری، بیش از آمار، نیازمند مشاهده و تجربه عینی است. او باید ظرفیت‌ها را ببیند، با فعالان گفت‌وگو کند، مزیت‌ها را لمس کند و تصویری روشن از آینده کسب‌وکار بیابد. این همان امکانی است که نمایشگاه‌ها به بهترین شکل فراهم می‌کنند.

در صنایعی مانند کفش که بر مهارت‌محوری، اشتغال‌زایی و تنوع استوارند، نمایشگاه‌های تخصصی میتوانند سرمایه‌هایی را جذب کنند که پیش‌تر جذب بازارهایی چون ارز و طلا می‌شدند. ارائه تصویری شفاف از چرخه تولید، از مواد اولیه تا فناوری و نیروی انسانی، در نمایشگاهی تحت عنوان “نمایشگاه تخصصی و بین المللی صنایع وابسته صنعت کفش ایران” نقش مهمی در این تغییر رویکرد داشته است.

نمایشگاه‌ها سه کارکرد اصلی در مسیر سرمایه‌گذاری دارند:

  1. عینیت‌بخشی به واقعیت تولید: در نمایشگاه، ظرفیت‌ها و مزیت‌ها به‌صورت زنده و عملیاتی نمایش داده می‌شوند.
  2. ایجاد فضای شبکه‌سازی میان اجزای زنجیره ارزش: سرمایه‌گذار در کنار فناور، تأمین‌کننده، نهاد مالی و بازار هدف قرار می‌گیرد.
  3. اعتمادسازی و شفاف‌سازی اطلاعات: با گفت‌وگوی رو‌در‌رو، شناخت دقیق‌تری از ریسک‌ها و فرصت‌ها شکل می‌گیرد.

اما برای ایفای مؤثر این نقش، نمایشگاه‌ها نیازمند بازتعریف مأموریت خود هستند. باید روشن باشد که هر نمایشگاه قرار است چه فرصت‌هایی را معرفی کند و چه نوع سرمایه‌ای را جذب نماید. حضور نهادهای مالی، نشست‌های تخصصی، بسته‌های تحلیلی برای سرمایه‌گذاران، و مستندسازی خروجی‌ها باید بخشی از طراحی حرفه‌ای نمایشگاه باشد.

امروز نمایشگاه‌ها می‌توانند بخشی از برنامه‌ریزی اقتصادی کشور باشند. آن‌ها با ایجاد تعامل میان بازیگران صنعت، تصویر روشنی از ظرفیت‌های تولید ارائه می‌دهند و زمینه تصمیم‌گیری آگاهانه را فراهم می‌سازند به طوری که در هر غرفه تخصصی، امکان تولد یک سرمایه‌گذاری جدید نهفته است؛ کافی‌ست نمایشگاه را نه یک رویداد جانبی، که یک ” ابزار راهبردی توسعه” بدانیم.