سرمایه‌گذار را کیسه پول نبینید؛ او درخت جواهری‌ست برای اقتصاد!

محسن سلیمانی مطلق – خبرنگار بازتاب اقتصاد

در نگاه سیاست‌گذار، سرمایه‌گذار نباید صرفاً کیسه‌ای از پول باشد که باید از او فقط مالیات و عوارض گرفت؛ بلکه باید او را به چشم «درخت جواهری» دید که اگر در خاکی امن و حاصل‌خیز کاشته شود، می‌تواند سال‌ها میوه بدهد و اقتصاد را تغذیه کند. وقتی با سرمایه‌گذار رفتار حمایتی و هوشمندانه صورت گیرد، او به‌جای کوچ به بازارهای غیرمولد، ریشه در تولید می‌دواند و ثمره‌اش اشتغال، ارزش افزوده و توسعه پایدار خواهد بود.

اگر دولت بتواند امنیت سرمایه‌گذاری را تضمین کند و مسیرهای جذابی برای ورود سرمایه‌ها به بخش‌های تولیدی ایجاد کند، نه‌تنها رشد اقتصادی افزایش خواهد یافت، بلکه بحران‌های اجتماعی ناشی از بیکاری و نابرابری نیز کاهش می‌یابد. یکی از بهترین نمونه‌های سرمایه‌گذاری با بازدهی بالا در اشتغال‌زایی و ارزش افزوده، صنعت کفش و صنایع وابسته به آن است. برخلاف صنایع سنگین که به سرمایه‌گذاری‌های کلان نیاز دارند و اشتغال‌زایی محدودی ایجاد می‌کنند، صنعت کفش با حداقل سرمایه‌گذاری، حداکثر اشتغال را فراهم می‌کند.

این صنعت بامزیت های همچون پاک و کم آب بر بودن ، علاوه بر ایجاد شغل در بخش تولید به ویژه در حوزه مشاغل خانگی، هزاران فرصت شغلی در حوزه‌های صنایع وابسته با بیش از ۷۰ رسته مختلف، به وجود می‌آورد. درحالی‌که برای ایجاد هر شغل در صنایع سنگین مانند فولاد یا پتروشیمی، سرمایه‌گذاری‌های چندمیلیاردی لازم است، در صنعت کفش می‌توان با سرمایه‌ای به‌مراتب کمتر، چندین برابر اشتغال ایجاد کرد. علاوه بر اشتغال‌زایی، ارزش افزوده در این صنعت بسیار بالاست. به‌عنوان مثال، اگر مواد اولیه در داخل کشور تولید شود و به‌جای صادرات خام، در قالب کفش‌های باکیفیت به بازار داخلی و خارجی عرضه گردد، چندین برابر ارزش‌افزوده ایجاد خواهد شد.

همین امر نشان می‌دهد که اگر سیاست‌های دولت به‌گونه‌ای تنظیم شود که سرمایه‌ها از مسیرهای غیرمولد به سمت تولیدی‌هایی مانند صنعت کفش هدایت شوند، نه‌تنها بیکاری کاهش می‌یابد، بلکه تولید ناخالص داخلی و درآمدهای ارزی کشور نیز افزایش خواهد یافت. برای هدایت سرمایه‌ها به بخش تولید، نخستین قدم ایجاد ثبات در سیاست‌های اقتصادی است؛ سرمایه‌گذاران باید از ثبات قوانین و اطمینان از حمایت‌های دولتی برای سرمایه‌گذاری در تولید مطمئن باشند. کاهش مالیات‌ها و ارائه مشوق‌های مالیاتی به تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران می‌تواند جذابیت سرمایه‌گذاری در این بخش را افزایش دهد. همچنین، کنترل سوداگری در بازارهای غیرمولد مانند طلا و ارز و هدایت نقدینگی به سمت تولید، با اعمال سیاست‌های محدودکننده و تشویق به سرمایه‌گذاری در صنایع مولد مانند صنعت کفش، کمک خواهد کرد.

در کنار این موارد، بهبود نظام تأمین مالی با ارائه تسهیلات هدفمند و کم‌بهره به تولیدکنندگان، به‌ویژه در بخش‌های اشتغال‌زا، می‌تواند انگیزه سرمایه‌گذاران را برای ورود به تولید بیشتر کند. اگر دولت در مسیر تضمین امنیت سرمایه‌گذاری و حمایت از تولیدکنندگان واقعی گام بردارد، می‌توان انتظار داشت که سرمایه‌های مردم به جای فعالیت‌های غیرمولد، به سمت تولید و اشتغال‌زایی حرکت کند. این تغییر رویکرد، کلید حل بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور، از جمله تورم، بیکاری و وابستگی به واردات است.