«اگر چین سرمایهگذاری خود را در ایران گسترش دهد، میتواند ثبات شریک کلیدی خود را تضمین کرده و به جهان جنوب نشان دهد که بدیلهایی برای نظم غربمحور وجود دارد. چنین رویکردی با چشمانداز بریکس توسعهیافته و تلاش برای کاهش وابستگی به دلار همسو است. اما اگر پکن درنگ کند، ممکن است خلیج فارس بیشازپیش زیر نفوذ آمریکا رود و وابستگیهای بلندمدتی ایجاد کند که در تضاد با منافع راهبردی چین است.»